15 + czternaście =

GSD w Gdańskim Sanktuarium Bożego Miłosierdzia 1 kwietnia 2016

 

W piątek, 1 kwietnia wspólnota Gdańskiego Seminarium Duchownego uczestniczyła we Mszy św. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Gdańsku – Strzyży.

Przed rozpoczęciem Eucharystii, ks. rektor Grzegorz Szamocki, w Godzinie Miłosierdzia przewodniczył modlitwie Koronki do Bożego Miłosierdzia, a następnie dokonał aktu zawierzenia Bożemu Miłosierdziu naszego Seminarium. W homilii, ks. rektor wskazał na obfitość darów, jakie Bóg przygotował dla każdego człowieka.

Uczestnictwo kleryków we Mszy św. od kilku lat jest stałym punktem w kalendarium Gdańskiego Seminarium Duchownego. Jak mówili papieże naszych czasów, ludzkość potrzebuje Bożego Miłosierdzia. Kapłan jest tym, który jest tego świadkiem i szafarzem. Dlatego seminarzyści przygotowując się do tego zadania, zawierzyli się Miłosiernemu Bogu. Oto słowa zawierzenia:

„Najmiłosierniejszy Jezu, Twoja dobroć jest nieskończona, a skarby łask nieprzebrane. Ufamy bezgranicznie Twojemu Miłosierdziu, które jest ponad wszystkie Twoje dzieła. Jako wspólnota krocząca ku Twemu świętemu kapłaństwu, oddajemy się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, abyśmy w ten sposób mogli żyć i dążyć do chrześcijańskiej doskonałości. Pragniemy szerzyć Twoje Miłosierdzie poprzez spełnianie dzieł miłosierdzia tak względem duszy, jak i ciała, zwłaszcza starając się o nawrócenie grzeszników, niosąc pociechę potrzebującym pomocy, chorym i strapionym. Strzeż nas, o Jezu, jako własności Twojej i chwały Twojej. Jakkolwiek czasami drżymy ze strachu uświadamiając sobie słabość naszą, to jednocześnie mamy bezgraniczną ufność w Twoje Miłosierdzie. Oby wszyscy ludzie poznali nieskończoną głębię Twego Miłosierdzia, zaufali mu i wysławiali je na wieki wieków. Amen”

Modlitwa za Gdańskie Seminarium Duchowne w Roku Miłosierdzia

Wszechmogący, wieczny Boże, okazuj swoje miłosierdzie wspólnocie Gdańskiego Seminarium Duchownego. Strzeż i prowadź wszystkich, którzy ją stanowią. Boski Pasterzu spraw, aby klerycy, odpowiadający na Twoje wezwanie, czerpali miłość i odwagę z Twego miłosiernego serca, a wpatrując się w Ciebie, dążyli ku kapłaństwu służebnemu i jednoczyli się z Tobą.

Dobry Boże, spraw, aby dom seminaryjny nigdy nie był pusty. Przyprowadzaj tych, których pragniesz uświęcić i kształcić jako świadków miłosierdzia. Ciche, pokorne i miłościwe serce Twojego Syna, niech będzie sercem wspólnoty Gdańskiego Seminarium, aby z wiarą i nadzieją ukazywała Boże miłosierdzie światu.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.